چالش های عدم وجود یک SDI شهری

اطلاعات مکانی یکی از المان­های مهم، غیر قابل اجتناب و حیاتی در فعالیت­های سازمان­های شهری می­باشد. تقریبا همه­ی سازمان­های مدیریت شهری اطلاعات مکانی را به نوعی در فعالیت­هایشان به شیوه­های گوناگون بکار می­برند. اما متاسفانه هنوز نقطه ضعف­هایی وجود دارد:

• فقدان استانداردهای فنی برای جمع­آوری، نگهداری، بهنگام­سازی و به اشتراک­گذاری اطلاعات مکانی؛
• فقدان آگاهی از قابلیت­ها و کاربردهای گسترده اطلاعات مکانی؛
• فقدان فرهنگ به اشتراک­گذاری و استفاده از داده های مکانی در بین متولیان داده های شهری جهت برنامه­ریزی­ها، تصمیم گیری ها و مدیریت شهری؛
• دوباره کاری ها در تولید، جمع­­آوری و بهنگام­سازی داده های مکانی توسط سازمان های مختلف بواسطه فقدان سازماندهی در دسترسی به داده ها که منتج به افزایش هزینه و زمان می شود؛
• فقدان زیرساختارهای فنی برای تبادل داده های مکانی همچون دسترسی به اینترنت پرسرعت؛
• فقدان فرآیند مناسب برای مدیریت بهنگام سازی نقشه های پایه (بخصوص نقشه های2000/1)؛
• فقدان متادیتا برای اطلاعات مکانی در سطح شهری و فقدان سازماندهی محتوی داده های موجود؛
• کمبود استانداردهای فنی برای جمع آوری، ویرایش و تغییر، ذخیره و بهنگام سازی داده های مکانی در سطح شهری؛
• فقدان داده های مکانی مناسب با استفاده از فرمت های مختلف؛
• عدم امکان تلفیق داده های مکانی که توسط ارگان های مختلف با یک نقشه مبنا تهیه شده اند (بدلیل نادیده گرفتن استانداردهای فنی متداول)؛
• فقدان سیاست هایی برای تبادل و به اشتراک گذاری داده ها؛

بنابراین برای رفع این چالش ها لزوم ایجاد یک پلت فرم برای مدیریت، سازماندهی، تطبیق و توسعه این فعالیت ها در سراسر شهر احساس می شود. چنین پلت فرمی نقش مهمی در بهبود کارائی و بازدهی سرویس های شهری دارد. در اینجاست که لزوم ایجاد و توسعه زیرساختار محلی اطلاعات مکانی بیش از بیش احساس می­شود.

هدف از ایجاد یک SDI شهری

دسترسی به اطلاعات مکانی قابل اعتماد، دقیق، یکپارچه و به­روز در خصوص ویژگی­های مکانی، زمین و ملک، خدمات شهری (از قبیل جاده، آب و فاضلاب، برق و مخابرات)، کاربری زمین، کسب و کار و دیگر فعالیت­ها در جوامع شهری نقش مهمی در توانمندسازی این جوامع برای ارائه سرویس­های سازگار و مناسب به شهروندان را بازی می­کند. هدف از ایجاد یک زیرساختار محلی اطلاعات مکانی عبارتند از:

• بهبود کارآیی و اثر بخشی خدمات به شهروندان؛
• فراهم نمودن داده­های مکانی قابل اعتماد، دقیق، یکپارچه و در دسترس برای برنامه­ریزان، تصمیم­گیرندگان و مدیران شهری؛
• ایجاد یک چهارچوب جامع برای مدیریت داده­ها؛
• توسعه اطلاعات مکانی در دسترس و قابل دستیابی برای کاربران و تشویق آن­ها به همکاری در مدیریت و برنامه­ریزی شهری؛

مزایای SDI شهری

استفاده­کنندگان SDI قادر هستند تا در منابع مختلف، زمان و هزینه­های خود در زمینه جمع­آوری و استفاده از اطلاعات مکانی صرفه­جویی نمایند. SDI باعث ایجاد بهره­وری در سرمایه­گذاری اقتصادی و اجتماعی و زیست محیطی یک جامعه خواهد شد. توسعه صنعتی در یک جامعه­ی بر مبنای SDI، بازده بالاتری خواهد داشت. و SDI بعنوان بستر توانمندسازی برای مدیریت بهینه در امر بحران، باعث بالا رفتن کیفیت سرویس­دهی به جامعه خواهد شد.

طراحی و ایجاد SDI در مدیریت، برنامه­ریزی و تصمیم­گیری­های شهری، امکان پشتیبانی در امر بهینه­سازی مدیریت بویژه مدیریت اقتصادی-اجتماعی را آسان­تر خواهد نمود. تحقیقات به عمل آمده در سطح بین­المللی، در ساخت و بکارگیری این زیرساختارهای اطلاعاتی برای سطوح مختلف، نشانگر برگشت اقتصادی، با نسبت 1 به 4 بوده است.

توسعه SDI بعنوان بستر توانمندسازی برای دسترسی به اطلاعات و فناوری کمک شایانی برای کاهش موانع در دسترسی و استفاده از اطلاعات مکانی می­کند. این کمک باعث تمرکز تولیدکنندگان جهت کارایی بیشتر، کاهش هزینه­ها و تشویق سرمایه­گذاری و اشتغال زایی در صنعت اطلاعات مکانی برای محصولات بیشتر می­باشد.

پیامدهای ایجاد این بسترها عبارتند از:

• تسهیل در ادغام مجموعه فعالیت­های موجود در سطح شهر در زمینه­های تهیه نقشه و اطلاعات مکانی و همچنین دسترسی و ارائه اطلاعات مرتبط؛
• بهره­وری اقتصادی از داده­های موجود در سطح شهر؛
• همکاری مؤثر بین سازمان­ها و ارگان­های متولی اطلاعات مکانی با بهره­گیری از استانداردها و درک اقتصادی مشترک؛
• ادغام توابع و توانمندی­های توزیع شده توسط سازمان­های مشارکت­کننده برای ارائه خدمات بیشتر و بهتر؛
• امکان همکاری مؤثر بین بخش دولتی و خصوصی در ارائه خدمات جدید و کارآمد؛

نویسنده : زینب فضلی (مجله ژئومپیا شماره 10)

مطالب مرتبط:

ساختاردهی اطلاعات جی.آی.اس (GIS) معرفی زیرساختار اطلاعات مکانی (SDI) ضرورت بکارگیری GIS در سطح ملی – بخش اول