داده برداری (Vector data) در Geodatabase

مدل داده ای ژئودیتابیس (Geodatabase) عوارض مکانی برداری را به شکل نقاط، polylineها و پلیگون نمایش می دهد. یک عارضه نقطه ای ممکن است یک عارضه نقطه ای ساده یا یک عارضه چندنقطه ای که مجموعه ای از نقاط است باشد. عارضه polyline مجموعه ای از قطعات خط بوده که ممکن است متصل باشد یا نباشد. عارضه پلیگون نیز از یک یا چند حلقه (ring) ساخته می شود که هر حلقه نیز به نوبه خود مجموعه ای از قطعه خط های متصل، بسته و غیرمتقاطع است.

ژئودیتابیس (Geodatabase) عوارض مکانی را در قالب Feature class ها و Feature dataset ها سازماندهی می کند. feature class گروهی از عوارض مکانی با نوع هندسی مشابه است. بنابراین، یک feature class می تواند شامل عوارض نقطه ای، خطی یا پلیگون باشد. feature dataset مجموعه ای از feature class ها با سیستم مختصات و محدوده مکانی (extent) یکسان است. در نتیجه، یک feature dataset می تواند برای مدیریت feature class های مختلف از یک منطقه مورد مطالعه مورد استفاده قرارگیرد یا به feature class هایی که در یک رابطه توپولوژیکی با همدیگر وارد می شوند، به طور مثال شبکه هندسی (geometric network) یا توپولوژی سطحی (دو-بعدی)، اختصاص یابد. توپولوژی مجموعه روابطی است که تعریف می کند یک یا چند feature class چگونه خصوصیات هندسی را به اشتراک می گذارند.

feature class مانند یک shapefile است از آن جهت که هر دو عوارض ساده را دربرمی گیرند. feature dataset نیز از جهت داشتن مجموعه ای از داده ها با سیستم مختصات مشابه با coverage تشابه دارد. با این حال، این نوع قیاس تفاوت های دیگر بین مدل های داده ای سنتی و ژئودیتابیس (Geodatabase) که در اثر پیشرفت های فن آوری کامپیوتر به وجود آمده است را نشان نمی دهد.

در یک ژئودیتابیس (Geodatabase)،  یک feature class می تواند یک feature class مستقل یا به عنوان جزئی از feature dataset باشد. در هر دو صورت، feature class به شکل یک جدول ذخیره می شود. یک feature class دو فیلد پیش فرض دارد: یکی شناسه عارضه یا شیء و دیگری فیلد هندسی یا فیلد shape.  یک feature class می تواند فیلدهای توصیفی دیگری نیز داشته باشد ولی فیلد هندسی، feature class را از بقیه جداول جدا می کند.

کاربران ArcGIS، یک feature class را به عنوان جدول توصیفی عوارض می شناسند. زمانی که ما جدول توصیفی یک لایه برداری را در ArcMap باز می کنیم، دو فیلد پیش فرض را در جدول آن می بینیم که از طریق آن ها می توانیم عوارض مکانی را بر روی نقشه مشخص کنیم.

در مرحله بعد، عوارض موجود در یک feature class می توانند توسط زیرنوع (subType) تفکیک شوند. به طور مثال، feature class ِ جاده می تواند زیر انواعی براساس میزان حجم متوسط ترافیک روزانه داشته باشد. مدل داده ای ژئودیتابیس (Geodatabase) چهار قانون کلی تعیین اعتبار را برای دسته بندی اشیاء فراهم می آورد: میدان فیلد، مقادیر پیش فرض، قوانین اتصال (connectivity rules) و قوانین ارتباط (relationship rules). میدان فیلد، مقادیری که یک فیلد می پذیرد را به محدوده معتبری از مقادیر یا مجموعه ای از مقادیر محدود می کند (به طور مثال، فیلد نوع جاده می تواند مقادیر آزادراه، بزرگراه، جاده اصلی و جاده فرعی را بپذیرد). مقدار پیش فرض، مقدار مورد انتظار از فیلد (در زمانی که مقداری برای فیلد وارد نشده است) را تنظیم می کند. قوانین اتصال چگونگی اتصال عوارض را در شبکه هندسی کنترل می کنند. قوانین ارتباط، به طور مثال، تعیین می کنند چند عارضه می توانند با یکدیگر ارتباط داشته باشند.

مطالب مرتبط:

روابط توپولوژی در ژئودیتابیس (Geodatabase) – بخش اول روابط توپولوژی در ژئودیتابیس (Geodatabase) – بخش دوم Geodatabase از منظر برنامه نویسی آرک آبجکت (ArcObjects) – بخش سوم