روشهای محاسبه تصحیحات و مقایسه آنها در تعیین موقعیت آنی:
تصحیحات بلافاصله پس از مشاهدات همزمان ایستگاههای اصلی و گیرنده متحرک قابل محاسبه است.
این فرایند به مراحل زیر قابل تفکیک است:
-
مشاهدات همزمان ایستگاه سیار و ایستگاههای ثابت شبکه از دسته ای از ماهواره های یکسان موجود در افق دید
-
حل ابهام فاز شبکه توسط سرور مرکزی
-
تولید تصحیحات شبکه توسط سرور و ارسال به ایستگاه سیار
-
محاسبه مختصات دقیق با استفاده از تصحیحات توسط ایستگاه سیار
الگوریتمهای محاسبه و ارسال تصحیحات شبکه عبارتند از:
-
MAX – Master Auxiliary Correction Method
-
i-MAX – Individual MAX
-
VRS – Virtual Reference Station
در روش MAX سرور مرکزی از مشاهدات همزمان تمامی ایستگاههای رفرنس موجود در شبکه برای محاسبه تصحیحات مشاهدات ایستگاه سیار استفاده می کند. اما در روشهای i-MAX و VRS تنها از مشاهدات نزدیکترین ایستگاه رفرنس برای محاسبه تصحیحات مشاهدات ایستگاه سیار استفاده می گردد.
تفاوت دو روش اخیر آن است که در روش VRS ایستگاه رفرنس مورد نظر به صورت مجازی توسط سرور مرکزی در نزدیکی محل ایستگاه سیار ایجاد می گردد اما در روش i-MAX ایستگاه رفرنس به صورت فیزیکی نیز موجود است.
قلمرو و کابردهای RTK:
هرفعالیتی که به نوعی با اندازه گیری فاصله و زاویه و همچنین موقعیت یک نقطه سروکار دارد در قلمرو RTK جای می گیرد که از آن جمله می توان به موارد ذیل اشاره داشت :
-
نقشه برداری پایه : تولید اطلاعات نقشه های پایه مانند اندازه گیری نقاط کنترل عکسهای هوایی در فتو گرامتری، کنترل محاسبات مثلث بندی ، کنترل روند تبدیل ، ایجاد نقاط مبدا و همچنین بروز رسانی نقشه ها ی تولید شده،مطالعات ژئودزی نظیر برآورد پارامترهای مسیر ماهواره ها و تعیین مدلهای یونسفری و تروپوسفری
-
تولید مدل رقومی ارتفاعی
-
عمران- راه و ساختمان : پیاده سازی سازه ها وابیه فنی مانند پلها – آکس خیابانها و اتو بانها و کنترل رقوم پروژه
-
کاداستر: برداشت حدود اراضی، مونیتورینگ کاربری اراضی
-
کشاورزی: تسطیح زمینهای بزرگ، ناوبری اتوماتیک و پیاده سازی مسیر زهکشی در کشاورزی مکانیزه
-
ناوبری اتوماتیک: سرویسهای LBS جهت آمبولانس، آتش نشانی، تریلرهای ترانزیت بار و…
-
میکروژئودزی: مونیتورینگ لغزش و ارتعاش سازه هاو ساختمانهای بزرگ ، رفتار سنجی گسلها
منبع: سایت شهرداری تهران